Στην επιφάνεια των ηπατικών κυττάρων βρίσκονται υποδοχείς της LDL-C. Αυτοί συνδέονται με τα σωματίδια της LDL-C που κυκλοφορούν στο αίμα, τα περικλείουν και τα βάζουν στο εσωτερικό των ηπατοκυττάρων όπου η LDL-C αποδομείται από τα λυσοσώματα.

Όμως επειδή υπάρχει ομοιοστασία στο σώμα, μια πρωτείνη- ένζυμο, το PCSK9, όταν ενωθεί με τους υποδοχείς της LDL-C, προκαλεί καταστροφή τόσο της LDL-C, όσο και του υποδοχέα της, από τα λυσοσώματα. Έτσι δεν επιτρέπει στους υποδοχείς LDL-C να  επιστρέψουν- ανακυκλωθούν στην επιφάνεια των κυττάρων για να ξανα-υποδεχτούν τα σωματίδια της LDL-C. Με αυτόν τον τρόπο  το PCSK9 αυξάνει την ποσότητα της LDL-C που κυκλοφορεί στο αίμα.

Μερικοί ερευνητές σκέφτηκαν λοιπόν να απενεργοποιήσουν- καταστρέψουν το ένζυμο PCSK9, οπότε θα υπάρχουν περισσότεροι υποδοχείς της LDL-C στην επιφάνεια των ηπατικών κυττάρων που θα μειώνουν την LDL-C που κυκλοφορεί στο αίμα. Με αυτόν τον τρόπο αυτή θα εναποτίθεται λιγότερο στο εσωτερικό των αρτηριών για να δημιουργεί στενώσεις.

Έτσι κατασκευάστηκαν 3 φάρμακα μονοκλωνικά αντισώματα – αναστολείς του ενζύμου PCSK9 που εμποδίζουν την δράση του. Τα δύο από αυτά, η Alirocumab (Praluent της εταιρίας Sanofi) και η Evolocumab (Repatha της εταιρίας Amgen) εγκρίθηκαν από το FDA πρόσφατα (Ιούλιο και Αύγουστο 2015). Η bococizumab της εταιρίας Pfizer βρίσκεται σε διαδικασία έγκρισης. Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται με ένεση ανά 15ήμερο.

Άλλοι ερευνητές σκέφτηκαν μια διαφορετική προσέγγιση για να μειωθεί η δράση του ενζύμου PCSK9.

Σύνδεσαν τεχνητά πεπτίδια- τμήματα αυτού του ενζύμου στην επιφάνεια μικροσωματιδίων που μοιάζουν με ιούς (VLPs), οπότε δημιουργήθηκε ένα είδος εμβολίου και το χορήγησαν με ένεση σε ποντίκια και σε πιθήκους.

Ανάγκασαν έτσι το αμυντικό σύστημα των πειραματοζώων να παράγει αντισώματα κατά του ενέσιμου εισβολέα. Τα αντισώματα όμως δρουν και κατά του ενζύμου PCSK9, μειώνοντας έτσι την LDL-C που κυκλοφορεί στο αίμα. Σε μερικούς μήνες χρειαζόταν νέα ένεση του “εμβολίου”.

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0264410X15013201

Ευελπιστούμε ότι σε μερικά χρόνια αυτή η τεχνική θα εφαρμοστεί και στους ανθρώπους για χορήγηση σε ενήλικες με οικογενή υπερχοληστεριναιμία και για όσους με αθηροσκληρωτική νόσο είτε έχουν παρενέργειες από τις στατίνες είτε δεν επαρκεί η δίαιτα και η μέγιστη δόση στατίνης για να μειωθεί η LDL- χοληστερίνη στο επιθυμητό βάσει των οδηγιών.