Ένα πρόσφατο άρθρο αναφέρει ότι η χορήγηση Στατίνης σε ανθρώπους που κινδυνεύουν από Σ. Διαβήτη (έχουν Προδιαβήτη), αποτελεί παράγοντα κινδύνου για Σ. Διαβήτη.

Σε περίοδο 10 ετών οι Στατίνες αυξάνουν τον σχετικό κίνδυνο Σ. Διαβήτη κατά 30% περίπου στους προδιαβητικούς.

Αυτό οφείλεται κυρίως στη μείωση της παραγωγής Ινσουλίνης λόγω μείωσης της λειτουργικότητας των β- κυττάρων του παγκρέατος που την παράγουν.

http://drc.bmj.com/content/5/1/e000438

Στον Προδιαβήτη η γλυκόζη νηστείας είναι 100-126 mg/dL και στις 2 ώρες μετά την χορήγηση 75 γραμμαρίων γλυκόζης (δοκιμασία ανοχής γλυκόζης- IGT), το Σάκχαρο είναι 140–199 mg/dL.

Είναι ήδη γνωστό ότι οι άνθρωποι που παίρνουν Στατίνη για αυξημένη χοληστερίνη παρουσιάζουν πιθανότητα δημιουργίας Σ. Διαβήτη.

Μια μετα-ανάλυση έδειξε ότι περίπου 1 άτομο σε κάθε 255 που λαμβάνουν Στατίνη για 4 χρόνια πρωτοεμφανίζει Σ.Δ.. Άλλη μετα-ανάλυση έδειξε ότι 1 άτομο/500/έτος πρωτοεμφανίζει Σ.Δ. ιδίως σε μεγάλες ηλικίες και σε πολύ μεγάλες δόσεις (π.χ. Atorvastatin ή Simvastatin 80 mg).

Όμως το ότι η Στατίνη αυξάνει ελάχιστα (3% τον χρόνο) την πιθανότητα εκδήλωσης Σ. Διαβήτη σε όσους παρουσιάζουν Προδιαβήτη, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να χορηγείται αυτή σε όσους την χρειάζονται (σύμφωνα με τις οδηγίες).

Η μείωση του κινδύνου για έμφραγμα και εγκεφαλικό από τη χρήση Στατίνης έχει πολύ μεγαλύτερο όφελος από την αυξημένη πιθανότητα εκδήλωσης Σ. Διαβήτη σε Προδιαβητικό.